De van DUN-NAAM
Adellijke families d' Aspremont & van Dun
Onze familienaam is redelijk uniek en heeft geen enkele verwantschap, zeker geen taalverwantschap, met Van Duin- en Van(der)Duynnamen.
Taalverwantschap is er wel met de naam VERDUN, en met van Dun-namen uit deze regio, aangezien beide namen teruggaan tot het Keltische “dun” (=een omheinde, versterkte, plaats).
Bij het geslacht d' Aspremont-van Dun is het dus zeker de moeite waard om na te gaan
1) in hoever de familienaam verwantschap kan hebben met onze van Dun-naam,
2) vanwaar deze familienaam afkomstig is en
3) wanneer en waarom het tweede deel (van Dun) in deze familienaam teloor ging.
De stamboom van de familie Aspremont en van Dun gaat terug tot 1025, de vermoedelijke geboortedatum van Gobert I de Aspremont.
In 1145 huwde zijn achterkleinzoon, Gosbert IV de Aspremont, op achttienjarige leeftijd, met de vijftienjarige Adelheid Vrouwe van Dun.
Zij was de dochter van Roger van Dun en kleindochter van Gerald van Dun (Gauthier de Dun), wiens vader,Adelon, in 1081 burchtheer (châtelain) was van Dun-sur-Meuse, een van de talrijke Dun-plaatsen in Frankrijk (zie hiervoor het hoofdstuk "Dun-plaatsen in Europa", 4-Frankrijk).
Door zijn band met deze van Dun-familie weet de heer van Aspremont de hand te leggen op een aantal landgoederen die toebehoorden aan de abdijen van Andenne en Orval.
De oudste mannelijke erfgenamen behielden telkens de naam van Sire d’Aspremont et de Dun, al dan niet aangevuld met de naam van andere gebieden die ze in hun bezit hadden.
Gosbert V, zoon van Gosbert IV en Adelheid, heer van Aspremont en Dun (1145-1198) huwde met Ida van Chiny,.
Hijwerd later door keizer Lodewijk de Heilige verheven tot hertog en sneuvelde in Palestina tijdens de 3de Kruistocht gevoerd onder leiding van Richard Leeuwenhart,
Filips II en Frederik Barbarossa.
Zijn nakomelingen noemden zich vorst en graaf van Aspremont, Amblise en Dun.
Wapenschild met rozen, Kruistochten, Guldensporenslag
Gosbert VI (°1165) kleinzoon van gosbert V, ook "Gosbert de gelukzalige genoemd", huwde met Juliana van Rozy (Rosoy) (1190-1263) die het hieronder afgebeelde wapen voerde, dat reeds gedragen werd door haar betovergrootvader Gérard de Rosoy (1075), heer van Rosoy-sur-serre.
Gérard de Rosoy, ook “Vogt von Gorze” genaamd, nam aan verschillende veldtochten deel, onder andere tegen de hertog van Bar, maar ook aan de 6de Kruistocht.
In 1237 treedt hij in het klooster van Villers (Brabant), waar hij op 20 augustus 1213 overlijdt en waar zijn graftombe zich zou bevinden, voorzien van een gebeeldhouwde afbeelding van zijn liggend lichaam.
Zijn kleinzoon, Gosbert VII d’Apremont (1217-1279), Seigneur d’Aspremont, Dun, Roeuvres, Châtelain de Noyon, nam samen met zijn broer Geoffroi II deel aan de 7de Kruistocht.
Diens zoon Godfried III (1252-1302) huwde Isabelle Vrouwe van Quiévrain en Amblève en overleed op 12 augustus 1302 te Kortrijk aan zijn verwondingen opgelopen tijdens de Slag der Gulden Sporen.
De Aspremonts woonden in diverse Europese landen: België, Duitsland, Oostenrijk en ook Nederland.
Het geslacht deelde zich in de 12de eeuw in de takken Aspremont en Lynden.
​
Nog voor 1400 verspreidde het geslacht zich vanuit de regio Roermond en Venlo naar Deventer, Den Bosch, Maastricht en Keulen.
De vader van Jeanne d’A(s)premont was de laatste naamdrager van d’Aspremont en Dun. Zijn dochter Jeanne d’A(s)premont huwde Jean d’Autel (een ridder uit een Belgisch adellijk geslacht). Hierdoor verdwijnt de naam Dun uit het geslacht d’Aspremont
Opvallend is dat een kleinzoon van Godfried V d’Apremont, Huet d’Autel (°ca1400), met een afstammelinge huwt van een andere van Dun-familie, te weten Anna Daun uit het geslacht (von) Daun (zie het hoofdstuk over de graven von Daun(Dun).