Personen
Frans Sr. Van Dun - Antwerpen
(1882-1960)
en Frans Jr. Van Dun
(1919-1997)
Frans Van Dun Sr. (1882-1960)
Frans Van Dun werd geboren te Antwerpen op 18 oktober 1882,
als negende kind van Egidius Van Dun (1837-1913) en Elisabeth van Heurck.
​
Hij had in totaal 16 broertjes en zusjes, van wie er echter 5 vroeg overleden zijn.
Zijn ouders waren geboren Antwerpenaren.
Zijn grootvader was afkomstig van Wechelderzande.
Zijn betovergrootouders waren afkomstig van Goirle en vestigden zich omstreeks de helft van de 18de eeuw in St. Job in 't Goor.
​
Op 20-jarige leeftijd was hij één der medestichters van de socialistische vakbond, wat hem echter duur te staan kwam.
Hierdoor kwam hij immers op de zwarte lijst van de patroons, zodat men lange tijd overal weigerde hem werk te verschaffen.
Sinds 1907 was hij als rijtuigmaker tewerkgesteld in de autofabriek MINERVA, alwaar hij 25 jaar lang zou blijven.
In 1909 huwde hij met Pauline Leemans.Van de 6 kinderen die zij hem schonk is er nu nog één in leven.
Hieronder: Frans Van Dun en zijn echtgenote, Paulina Leemans, in de bloei van hun leven.
In 1912 was Frans Van Dun medeoprichter van de plaatselijke afdeling van de Belgische Werkliedenpartij in Wilrijk.
In 1921 kwam hij aldaar in de gemeenteraad, waarin hij 38 jaar actief zou blijven.
In 1939 werd hij Schepen van Openbare Werken en Onderwijs van deze gemeente en dit tot in 1940, toen door de Duitse bezetter Groot-Antwerpen werd opgericht.
Frans Van Dun ging toen in het verzet en had o.m. de graad van onderluitenant in het Geheime Leger. In zijn verzetsactiviteiten werd hij gevolgd door zijn zoon Frans (1919-1997), die echter geen weet had van de activiteiten van zijn vader.
​
Tijdens de bevrijdingsdagen stond Wilrijk bloot aan een groot gevaar : in het midden van de gemeente lagen immers de Antwerpse forten VI en VII, waarvan de Duitsers enorme munitiedepots hadden gemaakt. Toen de commandant van fort VII, waar de meeste munitie lag, het bevel kreeg om het in de lucht te doen vliegen, wist Frans van Dun, samen met de bevriende pastoor van de Wilrijkse parochie St.-Jan Vianney, die commandant ertoe te overhalen het bevel te negeren. In de nacht van 3 op 4 september 1944 deed hij dan, integendeel, de munitie in het grachtwater van het fort werpen. Hierdoor bleven honderden mensenlevens gespaard.
Onmiddellijk na de bevrijding werd Frans Van Dun waarnemend burgemeester van Wilrijk. Op 13 november 1945 werd hij door prins-regent Karel benoemd tot burgemeester. Na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 1946 kwam zijn partij in de oppositie terecht, en vanaf dan tot 1952 zat Frans als oppositielid in de gemeenteraad.
​
Hij was Schepen van Openbare Werken van 1953 tot en met 1958. Tevens was hij lange tijd provincieraadslid.
Op 7 juli 1956 werd hij door het gemeentebestuur van Wilrijk gehuldigd n.a.v. zijn 35-jarig lidmaatschap van de gemeenteraad.
Hieronder een kopie van het diploma dat naar aanleiding daarvan door de gemeenteraad van Wilrijk aan Frans Van Dun werd overhandigd.
In 1953 vierden hij en zijn echtgenote ook hun gouden bruiloft.
Bij dit alles bleef hij eenvoudig. Hij stond bekend als loyaal en eerlijk. Zijn grote werklust was alom gekend. Alhoewel gans zijn leven in dienst stond van de strijd voor de ontvoogding van de arbeidersklasse, had hij geen echte vijanden​.
Als blijk van waardering voor zijn verdiensten werd in 1980 door de gemeenteraad van Wilrijk besloten, aan het gedeelte van de Krijgsbaan, gelegen tussen de Prins Boudewijnlaan en de Vredebaan (Mortsel), de naam te geven van Frans Van Dun-laan (zie ook in het hoofdstuk 'van Dun straatnamen).
Een andere eerbetuiging voor Frans Van Dun, nog tijdens zijn leven, was de muzikale compositie, in 1946, van de ”Frans Van Dun-marsch” door Lode Van Doren. Deze mars werd te zijner ere uitgevoerd door “De Rode Garde”, de harmonie van de socialistische partij, die hij onder meer had helpen stichten.De afbeelding hieronder geeft de beginmaten van deze mars weer.
Frans Van Dun Jr. (1919-1997)
was een van de zonen van Frans Van Dun en een van de bestuursleden van het eerste uur van onze vereniging Afstammelingen van Dun.
​
Hij werd geboren te Wilrijk op 18 oktober 1919, en huwde in 1943 te Antwerpen met Josephina Clerens.
Zij kregen een zoon Frank van Dun, en een kleinzoon, Francis van Dun.
Vanaf het eerste uur zette Frans Jr. zich in voor de van Dun-vereniging, die hem zeer nauw aan het hart lag.
Als ondervoorzitter gaf hij goede raad aan de andere bestuursleden, die allen veel jonger waren. Hij miste geen enkele bestuursvergadering.
​
Tijdens de eerste algemene familieontmoeting, te Zoersel, op 24 augustus 1997, was hij, niettegenstaande de hitte, gans de namiddag in de weer om de aankomende leden informatie te geven over de tentoonstelling die toen door de vereniging georganiseerd was.
Dag op dag drie weken later, op 14 september 1997, is hij totaal onverwacht overleden, op het ogenblik dat hij in Oostduinkerke het woord voerde op de vergadering van een andere vereniging die hem na aan het hart lag.
​
We houden eraan, hier ook in dankbaarheid te herinneren aan zijn inzet en aan zijn bezielende kracht.
Frans Van Dun was ook een gepassioneerd ruiter. De foto hieronder toont hem met zijn lievelingspaard.
